Sinds 2015 zijn wijkverpleegkundigen verantwoordelijk voor het stellen van indicaties voor ‘verpleging en verzorging in de eigen omgeving’ in het kader van de wijkverpleging binnen de Zorgverzekeringswet (Zvw). Het bepalen van de zorgbehoefte (het indiceren) vormt het startpunt van de zorgverlening.

Zorgadvies kan ondersteunen bij indicatiestellingen voor verschillende partijen:
– Zorginstellingen: wanneer er geen indicerende wijkverpleegkundige beschikbaar is
– Cliënten: voor het bepalen van de zorgbehoefte en het aantal benodigde uren zorg
– Zorgverzekeraars: als er behoefte is aan een onafhankelijke wijkverpleegkundige om een bestaande indicatie te herzien

Het verpleegkundig proces speelt een belangrijke rol bij het indiceren. Om de principes van het indicatieproces te waarborgen, heeft de beroepsgroep ‘Normen voor indiceren en organiseren van verpleging en verzorging in de eigen omgeving’ vastgesteld (V&VN, 2014). Het Normenkader beschrijft zes normen waaraan wijkverpleegkundigen moeten voldoen om te mogen indiceren.

De normen dragen bij aan een objectief, onbevooroordeeld en onafhankelijk indicatieproces. Het indiceren is het instrument van de beroepsgroep om de zorgbehoefte op methodische wijze vast te stellen, gebaseerd op de zorgbehoeften zoals aangegeven door de zorgvrager vanwege beperkingen, belemmeringen of aandoeningen.

1. Professionele autonomie
2. Bachelor of master opgeleid
3. Zelfredzaamheid / eigen regie
4. Verpleegkundig proces
5. Verslaglegging
6. Overdracht

Deze normen waarborgen een professionele en passende uitvoering van het indiceren en organiseren van zorg door wijkverpleegkundigen.